Wat is een crooner eigenlijk?

En waarom blijft die stijl ons raken – zelfs in 2025?

Stel je een rokerige jazzclub voor. De lichten gedimd. De band zachtjes in de achtergrond. En dan, uit het niets, een stem die niet schreeuwt, maar je in vertrouwen iets lijkt toe te fluisteren. Dát is de magie van een crooner.

Maar wat is een crooner nou eigenlijk?

Die vraag krijg ik regelmatig wanneer ik mezelf als crooner omschrijf. De term ontstond in de jaren '20 en '30, toen de microfoon zijn intrede deed. En, zoals Neerlandicus Wim Daniëls mij onlangs bevestigde in theater de Leest in Waalwijk, stamt het oorspronkelijk af van het Nederlandse woord 'kreuner'. Enfin. Met de komst van de microfoon hoefden zangers hun stem niet meer te projecteren om boven het orkest uit te komen. In plaats daarvan konden ze intiem, warm, bijna fluisterend zingen – alsof ze rechtstreeks tot één persoon spraken.

De eerste echte crooners? Denk aan Bing Crosby en Rudy Vallée. Later volgden giganten (en mijn persoonlijke favorieten) als Frank Sinatra, Nat King Cole en Dean Martin – artiesten die hun publiek niet overweldigden, maar veroverden. Met stijl, met charme, met controle.

Meer dan een stem

Een crooner is niet alleen een manier van zingen. Het is een houding. Een stijl. Een manier van op het podium staan met zelfvertrouwen, maar zonder arrogantie. Crooners laten het er moeiteloos uitzien, maar onder die ontspannen uitstraling schuilt precisie, vakmanschap en timing. De timing van Sinatra, de knipoog van Dean Martin, de fluwelen stem van Nat King Cole – dat is niet zomaar talent of toeval. Dat is puur ambacht.

En waarom raakt het ons nog steeds?

In een tijd van autotune en snelle TikTok-hits, zijn crooners niet meer de mainstream. Maar juist in deze overprikkelde wereld verlangen we volgens mij naar iets dat echt is, iets elegants, iets wat ons recht in het hart raakt. Een goed gebracht croonerlied – of het nu een standard uit de jaren ’40 is, of een modernere, originele song – neemt je mee. Even geen haast. Even geen filters. Alleen een stem en een lied.

Mijn missie

Het is al van kleins af aan mijn missie om deze prachtige muziek levend te houden. Niet als nostalgisch museumstuk, maar als iets wat vandaag nog steeds kan verrassen, raken en verbinden.

Want crooners zijn niet dood. Ze zijn alleen wat moeilijker te vinden dan vroeger. Maar geloof me: zodra je ze hoort, herken je ze meteen. En sterker nog, wanneer een swingende bigband begint te spelen, kan en wil niemand stilzitten. Juist dáárom maak ik deze muziek. Omdat het een stijl is die niet alleen alle leeftijden overstijgt, maar ook alle muzieksmaken. Iedereen houdt van goede muziek, gemaakt met liefde, passie en ambacht!

Volgende week duiken we in het leven van de man die de lat hoger legde dan wie dan ook: Frank Sinatra.

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe blogs en mijn muzikale missie? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief, of volg me op Instagram / TikTok.